|
گروه
تلاش برای
نهادینه شدن
حقوق بشر در
ایران (مهر
ایران) برای
اَزادی
زندانیان
سیاسی چه
باید کرد؟ ۸
جولای ۲۰۰۷ محمد
پروین گاهی
رژیم اسلامی،
در دورانی که
بدلایل خاصی
احتیاج به
رعایت افکار
عمومی جامعه
جهانی داشته
باشد، دست به
اقدامات
عوام
فریبانه ای
میزند. تعداد
بسیار انگشت
شماری از
زندانیان در
این شرایط
خاص از مرگ و
سنگسار نجات
یافته اند،
اَزاد شده
اند و یا
دوران
محکومیتشان
تقلیل یافته
است. اَیا
اینست همه
اَنچه که
میلیونها
ایرانی برون
مرز
میتوانند در
زمینه دفاع
از زندانیان
سیاسی انجام
دهند؟ متاسفانه
فعالان
سیاسی و حقوق
بشر توجه
چندانی به
راه کارهای
اساسی تر
نشان نداده
اند. در سال
۱۹۹۲ بنیاد "مهر"
توانست
قطعنامه ای
را در مجمع
عمومی
سازمان عفو
بین الملل در
شهر سیاتل به
تصویب
برساند که طی
اَن سازمان
عفو روز اول
سپتامبر را
بعنوان روز
قتل عام
زندانیان
سیاسی
برسمیت
شناخت و اَن
را برای درج
در تقویم
سازمان ملل
به این نهاد
پیشنهاد کرد.
هدف از
اینکار این
بود که
بزرگترین
جنایت رژیم
اسلامی از
حلقه بسته
ایرانیان
بیرون اَید،
بگوش
جهانیان
برسد تا
بتوانیم
با جلب توجه
مردم دنیا به
این جنایتها،
سعی کنیم
تا مانع
مشروعیت
بخشی
دولتهایشان
به رژیم
اسلامی شویم.
متاسفانه
این زمینه
بسیار مناسب
از جانب
ایرانیان
برون مرز
استقبال نشد
و حتی حاضر
نشدند با
برگزاری
مراسم در یک
روز خاص سعی
کنند که این
واقعه را
متمرکز تربه
میان مردم
دنیا ببرند.
کماکان
مراسم شب شعر
است و اظهار
تاسف و نوعی
عزاداری که
هر ساله در
جمع
ایرانیان
تکرار میشود.
در
اَستانه
هشمین سال
خیزش
دانشجوئی ۱۸
تیر، کار
بهمان روال
سابق ادامه
دارد. بعنوان
نمونه اگر به
یکی دو
اعلامیه
مربوط به
این روز
نگاهی
بیافکنیم،
روند کلی را
در میابیم.
در یکی از
این اعلامیه
ها اَمده است: "
ايران هرگز
نمی ميرد." اَیا
حمایت ما از
مبارزات
داخل ایران
تنها این
میتواند
باشد که دنیا
را مخاطب
قرار دهیم و
بگوئیم "ایران
هرگز نمی
میرد."؟ نه!
بسیار بیشتر
از اینها
میتوان کرد و
باید کرد.
رفع
توقيف از
نشريات
مستقل
دانشجويی و
آزادی
انتشار
افكار و
عقايد را
تبلیغ می
نماییم . اَیا
این فریادها
و شعارها
میتواند
کمکی به
زندانیان
سیاسی ما کند؟
بسیاری از
ایرانیان
برون مرز کار
دشوار مجبور
کردن دول
غربی به
انجام کاری
را با
درخواست از
دولتها
اشتباه
میگیرند و از
اینرو است
که به یکی از
بهترین
امکاناتی
که میتوان
در دفاع از
زندانیان
سیاسی مورد
استفاده
قرار داد "نه"
میگویند. تلاش
ما برای
اینکه شرط
ازادی
زندانیان
سیاسی را در
کنار شرط
تعلیق غنی
سازی
اورانیوم
قرار دهیم و
سازمان دهی
که لازمه
اینکار است،
به ایرانیان
برون مرز
اَنچنان
هویتی خواهد
داد که مورد
حمایت
ایرانیان
درون مرز هم قرار
بگیرند و
نهایتا
بتوانند این
واقعیت را به
قدرت مداران
دنیا نشان
دهند که اگر
به رژیم
اسلامی کمک
نکنند، مردم
ایران خود
قادر به
تغییر رژیم
در ایران
خواهند بود. در
چنین شرایطی،
آنگاه که
مردم ایران
دریابند که
جامعه جهانی
دیگر دشمن
اَنها یعنی
رژیم اسلامی
را به رسمیت
نمی شناسد،
بدون شک با
دلگرمی
بیشتر به
نافرمانی
های خود
خواهند
افزود،
بیشتر در
کنار فعالان
حقوق بشری و
سیاسی قرار
خواهند گرفت
و به عمر
رژیم اسلامی
پایان
خواهند داد. برای
اَزادی
زندانیان
سیاسی با ید
بطور سازمان
یافته برای
افزودن شرط
اَزادی
زندانیان
سیاسی به
تنها شرط
مطرح شده از
طرف سازمان
ملل که تعلیق
غنی سازی
اورانیوم
باشد تلاش
کنیم. طبیعی
است که
اَزادی
زندانیان
سیاسی و
نتیجتا عدم
وجود
زندانیان
سیاسی، در
گرو برسمیت
شناختن طیف
وسیعی از
اَزادیها،
منجمله
اَزادی
اجتماعات و
احزاب و
اَزادی بیان
خواهد بود. ما
برون مرزیان
زمانی
توانسته ایم
نقش خود را
برای اَزادی
ایران ایفا
کنیم که
جایگاه خود
را در مقابله
با سیستم ظلم
تعیین کرده و
وظیفه ای
بعهده گرفته
باشیم. یکی
از مولفه های
مهم این
مقابله در
شرایط امروز
افزودن شرط
اَزادی
زندانیان
سیاسی به
لایحه تحریم
هوشمندانه
علیه رژیم
اسلامی
میباشد. چه
زیبا خواهد
بود اگر
بتوانیم که
بجای نشست
های پر گفتگو،
برخاستی
بحول این راه
کار بر پا
کنیم. مراجعات: ۱-
جایگاه
تحریم
هوشمندانه
در مقابله با
رژیم اسلامی http://mehr.org/Sanction_role_in_fighting_IR.pdf http://mehr.org/HRW_sanction_persian.pdf http://mehr.org/Sanction_south_africa.pdf |
