نرگس محمدی مدافع حقوق بشر و زندانیان عقیدتی در ماه آوریل ۲۰۱۶ به جرم پایه گزاری گروه ''غیر قانونی'' ، '' اقدام بر علیه منافع ملی''، و ''تبلیغات علیه رژیم'' به ۱۶ سال زندان محکوم شد. این محکومیت زمانی صورت گرفت که او محکومیت ۶ ساله ای را در زندان طی میکرد. تمام محکومیت های او بعلت فعالیتهای حقوق بشر او بوده است.

نرگس محمدی معاون مرکز مدافعان حقوق بشر بود که نقض حقوق بشر در ایران را گزارش کرده و داوطلبانه وکالت زندانیان سیاسی را عهده دار میشد. این مرکز در دسامبر ۲۰۰۸ توسط ماموران رژم اسلامی به اجبار بسته شد. نرگس محمدی موسس تشکیلات دیگری نیز بنام ''حرکت گام به گام برای توقف مجازات اعدام'' بود.

او در طی ۱۰ سال گذشته بارهای به زندان افتاده است و در حال حاضر مجموع مجازاتهای او به ۲۲ سال زندان میرسد. محکومیتهای او تماما ناشی از اعتراضات او به نقش حقوق بشر بوده است. گفتگوهای او با منابع خبری، شرکت در گرد هم آئیهای بیرون زندان قبل از اعدام افراد، ارتباط با سازمانها و فعالان حقوق بشری نظیر خانم کاترین اشتون از مقامات اتحادیه اروپا در روز بین المللی زنان در ۸ مارچ ۲۰۱۴، از دلایل زندانی شدن او بوده است.

او سالهاست که از دیدار و گفتگوی منظمی با فرزندان دو قلوی خود، کیانا و علی محروم بوده است. این دختر و پسر بعد از دستگیری مادرشان به پدر خود تقی رحمانی که بعنوان پناهنده در پاریس است ملحق شدند. او از بیماریهای متعددی رنج میبرد و مجبور شده است که به علت عدم دریافت مداواهای لازم چندین بار دست به اعتصاب غذا بزند.

نرگس محمدی بعلی تلاشهای خود برای نقض حقوق بشر، صلح و عدالت برنده جایزه اندری ساخاروف (Andrie Sakharov ) در سال ۲۰۱۸ شد.